Adaletin, hakkın, hukukun,
iyiye takdirin, kötüye cezanın,
ahlakın, saygının,
güvenin, sağduyunun,
iletişimin, güzel sözün, güler yüzün,
anlayışın, dinlemenin, uzlaşının, hoşgörünün,
özgür düşüncenin, tartışma kültürünün,
bilimin, aklın, mantığın,
metodun, düzenin, sistemin,
stratejinin, sürekliliğin,
sanatın, estetiğin
olmadığı memleketlerde (yerlerde), bunlar varmış gibi davranılır. Zira bu kavramların olmadığı yerlerde yaşamak, başka açılardan olduğu gibi psikolojik açıdan da zordur. Burada üç iyi dost; şekilcilik, popülizm ve riya yardıma koşar. Herkes kendi aklında bu eksikleri var eder ki yaşamak daha kolay olsun. Tüm haksızlar haklı, tüm nemrutlar dünyanın en güler yüzlü insanları olurlar. Olamayanlar da neden olamadıklarına dair şekilsel bir açıklama bulurlar elbette.
Hal böyleyken orada zanaat (teknik) ile belki uçaklar, denizaltılar, yüksek binalar, köprüler, ciddi yazılımlar yapılabilir; çok paralar kazanılabilir, yüksek mevkilere gelinebilir.
Olmaz ya, tüm bunlar yapılabilse dahi hep birşey eksiktir. Öyle ki kazanılanlar her ne olursa olsun huzur içinde harcanamaz, eski tabir ile bereketsiz olur.
Zaman kazanılır, huzur içinde harcanamaz. Para kazanılır; kazanılan henüz ava giderken avlanılarak kaybedilmediyse harcarken türlü tedirginlikler yaşatır, tadı kalmaz.
İşte tüm bunlar olmayınca eksik olan o şey "anlam" dır. Söz gelimi, doping yaparak kazanılan madalyanın, madde kullanılarak gelen mutluluğun veya başarının, tek ayak üstünde kırk yalan atılarak edinilen kazancın eksiği anlamdır. Yoksa şan, şöhret, para, itibar bunların hepsi vardır.
Sonra o memleketlerde yıllarca emek ve para harcanarak yetiştirilmiş insanlar; o anlamı aramak ve kendilerini anlamlı hissedecekleri bir yer bulmak için yollara düşerler. O sırada sahte iyimserler; yapılacak arabalardan, insansız hava araçlarından ve başarıldığı takdirde o makus talihi yırtacak diğer projelerden bahsederler. Geçen yıllar kötü geçmiş olabilir, fakat gelecekte yüzde beş yüz büyüyerek dert üstü murat üstü yaşanacaktır.
Oysa bunların hepsi birer illüzyondur. Söylem, "Endüstri 4.0", fakat gerçek "Göç 4.0" dır. Ve sonuçta; fabrikalar, ofisler robotlar yüzünden değil, ortada değer üretecek insan kalmadığı için karanlıktır.
Oysa bunların hepsi birer illüzyondur. Söylem, "Endüstri 4.0", fakat gerçek "Göç 4.0" dır. Ve sonuçta; fabrikalar, ofisler robotlar yüzünden değil, ortada değer üretecek insan kalmadığı için karanlıktır.
